Τρεις όροι που αναφέρονται στο ίδιο όργανο με διαφορετική έννοια.

Χοληδόχος κύστη ονομάζεται το όργανο αποθήκευσης της χολής που εκκρίνεται από το ήπαρ και χολοκυστίτιδα είναι η φλεγμονή του.Σαν όργανο έχει σχήμα αχλαδιού κ βρίσκεται στην δεξιά κάτω επιφάνεια του ήπατος (δεξιό λοβό).Αποτελεί την αποθήκη ουσιαστικά της χολής ,ενός υγρού που παράγεται κ εκκρίνεται καθόλη την διάρκεια του 24ωρου από το ήπαρ, κ βοηθά στην διαδικασία της πέψης των τροφών. Η χοληδόχος κύστη συνδέεται με το υπόλοιπο σύστημα απέκκρισης της χολής με ένα λεπτό σωληνάκι που αποκαλείται κυστικός πόρος ο οποίος εκβάλει στον χοληδόχο πόρο, ο οποίος καταλήγει στο λεπτό έντερο.

Η δημιουργία φλεγμονής στην χοληδόχο κύστη αποκαλείται οξεία χολοκυστίτιδα.

Τι προκαλεί τη φλεγμονή στη χοληδόχο κύστη?

Η φλεγμονή συνήθως προκαλείται από την ύπαρξη χολόλιθων στην χοληδόχο κύστη καθώς κ στην παρουσία εντός του οργάνου πολυπόδων με αυξημένο μέγεθος, οι οποίοι δημιουργούν μια καθυστέρηση στην κένωση του οργάνου ή στην κατακράτηση του με αποτέλεσμα την εμφάνιση ιζήματος που κοινά αποκαλούμε χολική λάσπη.

Μπορεί να οφείλεται κ σε άλλες αιτίες που όμως δεν είναι σκόπιμο να αναφερθώ προς αποφυγή άσκοπου πλατειασμού του άρθρου.

Πως δημιουργούνται όμως οι χολόλιθοι ή αλλιώς οι πέτρες στη χολή?

Δημιουργούνται όταν επέρχεται μια διαταραχή στη σύσταση και ισορροπία των επιμέρους συστατικών από τα οποία αποτελείται η χολή. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία ιζήματος εντος της χοληδόχου κύστεως, η συσσωμάτωση του οποίου δημιουργεί τις «πέτρες».

Διάφορα  ηπατικέ ή νοσήματα του αίματος προκαλούν την δημιουργία λίθων καθώς και δίαιτες πλούσιες σε λιπαρά. Οι λίθοι μπορεί να είναι χοληστερινικοί ή χολερυθρινικοί ανάλογα το αίτιο δημιουργίας, με πιο συχνούς τους πρώτους.

Συμπτώματα χολοκυστίτιδας

• Οξύ κοιλιακό άλγος στο ανά δεξιό τμήμα της κοιλιάς με διάφορες αντανακλάσεις
• Δυσπεπτικά ενοχλήματα
• Έμετοι
• Πυρετό κάποιες φορές
• Ίκτερο (κιτρίνισμα του δέρματος) όταν επέρχεται απόφραξη του αποχετευτικού σωλήνα

Τα ενοχλήματα μπορεί να ποικίλουν σε ένταση κ διάρκεια καθώς κ να μην έχουν σταθερή περιοδικότητα. Οι λίθοι μπορούν να προκαλέσουν απόφραξη στον χοληδόχο πόρο και ίκτερο καθώς και να οδηγήσουν στην εμφάνιση οξείας παγκρεατίτιδας ,νόσος που μπορεί να αποδεδειχθεί απειλητική για την ζωή.

Πολλοί άνθρωποι έχουν χολόλιθους χωρίς την παρουσία συμπτωμάτων που τους ανακαλύπτουν σε μια τυχαία εξέταση. Οι περισσότεροι ασθενείς όμως έχουν κάποια συμπτώματα πριν διαγνωσθούν και πριν εμφανίσουν οξεία φλεγμονή, για το λόγο αυτό πρέπει με την ανεύρεση χολόλιθων ο ασθενής να ζητά την συμβουλή του χειρουργού για την αντιμετώπιση τους.

Διάγνωση της χολολιθίασης – οξείας χολοκυστίτιδας

Η κλινική εξέταση του ασθενούς καθώς και τα συμπτώματα είναι βασικά στην διάγνωση. Πλέον  αυτών όμως η πιο συνηθισμένη απεικονιστική εξέταση είναι το ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ. Αναλόγως του προβλήματος και για την πλήρη διερεύνηση του μπορεί να χρειαστεί ο ασθενείς να υποβληθεί σε αξονική ή μαγνητική τομογραφία.  Ο αιματολογικός έλεγχος επίσης είναι απαραίτητος.

Θεραπεία της χολολιθίασης –χολοκυστίτιδας

Οι χολόλιθοι δεν αποβάλλονται από μόνοι τους. Κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αντιμετωπιστούν προσωρινά με φαρμακευτική αγωγή και διατροφικές οδηγίες. Αυτή η αγωγή όμως έχει εντελώς  προσωρινά αποτελέσματα.

Η θεραπεία εκλογής είναι η χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως δηλαδή η χολοκυστεκτομή.

Η χολοκυστεκτομή είναι μια επέμβαση κατά κύριο λόγο προληπτική έτσι ώστε να αποφύγει ο ασθενής την εμφάνιση των επιπλοκών της χολολιθίασης (οξεία φλεγμονή, ίκτερος, οξεία παγκρεατίτιδα κ.λ.π.).

Πριν πολλά χρόνια η επέμβαση γινόταν με την ανοικτή μέθοδο , με μεγάλη τομή και αυξημένο πόνο και χρόνο νοσηλείας. Η είσοδος της τεχνολογίας και η εξέλιξη της λαπαροσκοπικής χειρουργικής έχει οδηγήσει στο να αποτελεί μέθοδο εκλογής για την επέμβαση η ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΟΛΟΚΥΣΤΕΚΤΟΜΗ.

Η λαπαροσκοπική επέμβαση γίνεται με τέσσερις μικρές τομές  0,5cm κ την είσοδο στην κοιλιακή χωρά ειδικών εργαλείων (λαπαροσκοπήσεων). Από εκεί ο χειρουργός ολοκληρώνει την επέμβαση και την αφαίρεση του οργάνου. Ο ασθενής έχει μικρότερο μετεγχειρητικό πόνο, εξέρχεται την επομένη ημέρα από το νοσοκομείο και επιστρέφει γρηγορότερα στην καθημερινότητα του ,καθώς ο χρόνος αποθεραπείας είναι μικρός.