Το συρίγγιο γενικά είναι μια ανώμαλη επικοινωνία μεταξύ δυο επιθηλιωμένων επιφανειών του οργανισμού. Συρίγγια μπορούν να δημιουργηθούν σε πολλά σημεία του οργανισμού. Τα περιεδρικά συρίγγια εμφανίζονται στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό. Διαμέσου των περιεδρικών συριγγίων υπάρχει μια ανώμαλη επικοινωνία μεταξύ του αυλού του πρωκτού και του δέρματος γύρω από τον πρωκτό.

Αιτιολογία

 Τα περιεδρικά συρίγγια στην μεγαλύτερη πλειονότητά τους προκαλούνται από την φλεγμονή και την απόφραξη του εκφορητικού πόρου των περιπρωκτικών αδένων. Η απόφραξη των αδένων αυτών προκαλεί φλεγμονή, διόγκωση των αδένων και τελικά δημιουργία αποστήματος. Το απόστημα που εκδηλώνεται με πόνο, ερυθρότητα και διόγκωση συνήθως εμφανίζεται στο δέρμα του πρωκτού. Η αυτόματη διάνοιξη του αποστήματος ή η χειρουργική παροχέτευση του έχει σαν αποτέλεσμα την εκτόνωση της φλεγμονής αλλά η επικοινωνία με το έντερο παραμένει. Η τομή μπορεί να επουλωθεί ή να παραμείνει μία μικρή οπή από την οποία κατά καιρούς ρέει πυώδες υγρό. Εάν η τομή επουλωθεί και παραμείνει η επικοινωνία με το έντερο, το απόστημα μπορεί να εμφανισθεί ξανά (υποτροπή του αποστήματος). Άλλες αιτίες περιεδρικών αποστημάτων είναι η ιδρωταδενίτιδα, η είσφρυση τριχών, απλοί δοθιήνες του περιπρωκτικού δέρματος, η φυματίωση και άλλα.

Το περιεδρικό συρίγγιο αποτελεί σχεδόν πάντα την φυσική πορεία εξέλιξης ενός περιεδρικού αποστήματος.

Διάγνωση και διερεύνηση των συριγγίων

Η διάγνωση των περιεδρικών συριγγίων  γίνεται εφικτή στις περισσότερες περιπτώσεις με το ιστορικό και την κλινική εικόνα. Για την φύση, έκταση και τύπο του συριγγίου πολλές φορές είναι απαραίτητη η εκτέλεση απεικονιστικών εξετάσεων:

• Ενδοορθικο υπερηχογράφημα
• Μαγνητική τομογραφία πρωκτού
• Κολονοσκόπηση

Τα περιεδρικά συρίγγια μπορεί να είναι:

• Υποδόρια
• Υποβλεννογόνια
• Μεσοσφικτηριακά
• Διασφιγκτηριακά
• Εξωσφιγκτηριακά
• Πεταλοειδή

Το καθένα από τα αναφερθέντα έχει ξεχωριστή πορεία όσον αφορά την ανατομική του θέση ,και δεν είναι σκόπιμο να αναφερθώ σε ανατομικές λεπτομέρειες.

 Θεραπεία

Η θεραπεία τους είναι πάντα χειρουργική και συνιστάτε στην ανεύρεση και εκτόμη του συριγγώδους πόρου. Η χειρουργική προσέγγιση σε απλά συρίγγια είναι η κλασική εκτομη (πορεκτομή) και σύγκλειση σε πρώτο η δεύτερο βαθμό του τραύματος.

Σε περιπτώσεις συριγγίων που διαπερνούν τον σφιγκτηριακό μηχανισμό του πρωκτού χρησιμοποιείται η Ιπποκράτεια μέθοδος ή αλλιώς Seton. Αυτή συνίσταται στην ανεύρεση της πορείας του συριγγίου και των στομίων του και η τοποθέτηση ειδικού ελαστικού έτσι ώστε και να πετύχουμε την ίαση αλλά και να προφυλάξουμε τον σφιγκτηριακό μηχανισμό. Κάποιες φορές μπορεί να απαιτηθεί και επαναληπτική διαδικασία σε χειρουργική αίθουσα με υπνοαναλγησία (μέθη), με σκοπό την επόπτευση του συριγγώδους πόρου ή και την συμπληρωματική του εκτομή.

Τα τελευταία χρόνια στα μεγαλύτερα κέντρα του κόσμου χρησιμοποιείται μια νέα μέθοδος για την αντιμετώπιση των περιεδρικών συριγγίων. Πρόκειται για μια ενδοσκοπική θεραπεία (VAAFT). Στην αρχή γίνεται μια λεπτομερής χαρτογράφηση της πάσχουσας περιοχής (συριγγώδεις πόροι). Πολύ συχνά, αν υπάρχουν χρόνια συρίγγια και εκτεταμένες βλάβες, γίνεται είσοδος μιας μικροκάμερας (πολύ λεπτό ενδοσκόπιο με διάμετρο 3-5 χιλιοστά ) Με το ενδοσκόπιο μπορούμε να ελέγξουμε το εσωτερικό των συριγγίων.

Ο χειρουργός είναι αυτός που θα αποφασίσει, σε συνεργασία με τον ασθενή ποια μέθοδος είναι η καταλληλότερη για την πάθηση ,εξατομικεύοντας τα δεδομένα και πάντα με κατεύθυνση την ίαση .